Molenkruis of hagelkruis

Meterik

Plaats: Meterikse veld, Meterik
Eigenaar: particulier
Jaar van plaatsing: rond 1900

Het kruis staat op het Molenveld, op een driesprong. Het corpus is van hout. 
Onder het beeld bevindt zich het volgende opschrift:
“O zondaar gaat niet voorbij
Maar slaat een oog op Mij
Die voor U uit liefde groot
Gestorven is den bitteren dood”.
Kruis en terrein zijn thans eigendom van de heer P. Van den Bekerom, Afhangweg 4. Voorheen was de omwonende gemeenschap eigenaar. Het onderhoud is jarenlang verricht door de heer Hermans, destijds molenaar op de nabijgelegen molen. Over de ouderdom van het kruis bestaan meerdere lezingen. In een publicatie van 1951 lezen we dat het kruis al zeer oud is. En dan elders lezen we "Het kruis is algemeen bekend onder de naam Molenkruis, omdat het door een molenaar geplaatst is.
Het wordt ook wel eens Drabbels-kruis genoemd, daar Drabbels er de grond voor heeft afgestaan. Het jaar van oprichting heeft vermoedelijk gelegen rond 1900. Het hagelkruis is opgericht na een enorme hagelbui, die verwoestend over het Molenveld trok".
De Meterikse molen is kort na de oprichting van de boerenbond (1896) op initiatief van Joh. Drabbels gebouwd. De plaatsing van een kruis door een molenaar op grond van de heer Drabbels, circa 1900, zou dus heel goed mogelijk zijn, alleen kan men dan spreken van een heel oud kruis? Is het mogelijk dat het huidige
Molen- of Drabbels-kruis al een voorganger heeft gehad?
Het Molenveld is al eeuwen lang cultuurland en het is zeker niet denkbeeldig dat op dit oude veld, op een wegsplitsing, al vroeg een kruis is opgericht Dan is er nog iets merkwaardigs. Op een
topografische kaart van 1840 staat op het Molenveld, op de
plaats waar zich nu het kruis bevindt, aangegeven "kapel". Hier
heeft dus vroeger een kapelletje gestaan of... toch een kruis?
Het kruisbeeld is al een paar malen gerestaureerd o.a. rond 1960
door een broeder van Alverna bij Wychen, en het kruis, niet het
corpus, is in 1972 door de Stichting vernieuwd. Dat de bevolking
van Meterik erg aan het kruis gehecht is blijkt uit het volgende: een pastoor - niet de huidige - heeft met de beste bedoelingen, het corpus laten vervangen door een minder kostbaar exemplaar en het originele in de sacristie gehangen. De Meterikse gemeenschap nam dit niet en de pastoor was zo goed niet of hij
moest het corpus terugbrengen naar zijn oorspronkelijke plaats.